Рымскі Архірэй працягнуў цыкл катэхезаў, прысьвечаных малітве «Ойча наш», — паведамляе беларуская рэдакцыя Vatican News. Гэтым разам ён засяродзіў увагу на яе перадапошнім радку «ня ўводзь нас у спакусу». 
За сваё жыцьцё я бачыў аж надта шмат людзей, што пры любой нагодзе казалі, як моцна яны любяць Бога, але пры гэтым вельмі мала сустракаў такіх, што любілі бы таксама і сабе падобных... Піша душпастыр беларускай грэка-каталіцкай парафіі ў Антвэрпэне (Бельгія) а. Іван Майсейчык. 
2 лютага (15 лютага — паводле юльянскага календара) вернікі адзначаюць сьвята Сустрэчы Госпада нашага Ісуса Хрыста, ці Грамніцы. Сьвятар Беларускай Грэка-Каталіцкай Царквы з Горадні а. Андрэй Крот распавядае пра сэнс гэтага, аднаго з двунадзясятых сьвятаў Усходняй Царквы. 
Парах грэка-каталіцкіх парафіяў Уваскрэсеньня Хрыстовага і Хрыста Збаўцы ў Віцебску, протапрасьвітар Зьміцер Грышан у інтэрв’ю праваабарончаму сайту «Віцебская вясна» распавёў пра Берасьцейскую унію, адраджэньне Беларускай Грэка-Каталіцкай Царквы, крыўды на Апостальскую Сталіцу, пра свае захапленьні і сваю вялікую сям’ю. Ніжэй прапануем гэты матэрыял. 
У Рыме ярархі славянскіх Грэка-Каталіцкіх Цэркваў адзначылі 1150-годдзе першай Літургіі на царкоўнаславянскай мове, паведамляе Сакратарыят Зьверхніка УГКЦ у Рыме. 
Пасьля сустрэчы папы Францішка з кіраўніком аддзелу замежных царкоўных зносін Маскоўскага патрыярхату РПЦ мітрапалітам Іларыёнам не сьціхаюць спрэчкі вакол выказваньня пантыфіка пра ўніятызм. Нярэдка сьцьвярджаюць, што папа асудзіў уніяцтва і ўніятаў, нават зрокся іх. 
Вяртаўся сёньня з польскага Драгічына, з сваёй семінарыі, дзе разам з маімі былымі выкладчыкамі і выхавацелямі, а таксама былымі аднакурсьнікамі і проста сябрамі па семінарыі, якія ўжо самыя рыхтуюць маладых хлопцаў да сьвятарства, служыў багаслужбу. Мы служылі ў лацінскім абрадзе, яны ў сваіх рызах, я ў сваіх... І прачытаў выказваньне пэўнага ярарха, што ў праваслаўных і ўніятаў... розны Бог. І ведаеце што? Я з ім згодны! 
Заклік да еднасьці, супрацоўніцтва і салідарнасьці — такі галоўны акцэнт сёлетняга пастырскага пасланьня на сьвята Нараджэньня Хрыстовага Апостальскага Візітатара БГКЦ архім. Сяргея Гаека. 
З 28 верасьня па 1 кастрычніка 2017 году ў Менску знаходзіўся Першаярарх УГКЦ Сьвятаслаў (Шаўчук), які браў удзел у пленарным пасяджэньні Рады Канферэнцыяў Біскупаў Еўропы, дзе ён прадстаўляў Сінод Біскупаў Украінскай Грэка-Каталіцкай Царквы. 1 кастрычніка, у сьвята Покрыва Багародзіцы, ён адслужыў Архірэйскую літургію для беларускіх грэка-католікаў у Менску. 
Сёлетнія ўрачыстасьці ў санктуарыюме Маці Божай у Будславе былі спалучаныя з сьвяткаваньнем 100-годдзя фацімскіх аб’яўленьняў, якія адзначаюцца ва ўсім сьвеце. 
Галоўная 
Сьвятло Ўсходу
І хоць Пісаньне недвухсэнсоўна папярэджвае аб тым, што калі «хто кажа: “я люблю Бога”, а брата свайго ненавідзіць, той ілжэц, бо як можа той, хто ня любіць брата, якога бачыць, любіць Бога, якога ня бачыць?» (1 Ян 4, 20), усё ж падобныя дробязі мала каго з хрысьціянаў хвалююць.
Сьвятло Ўсходу
10.04.2019
Бласлаўляйце, а не кляніце
За сваё жыцьцё я бачыў аж надта шмат людзей, што пры любой нагодзе казалі, як моцна яны любяць Бога, але пры гэтым вельмі мала сустракаў такіх, што любілі бы таксама і сабе падобных... Піша душпастыр беларускай грэка-каталіцкай парафіі ў Антвэрпэне (Бельгія) а. Іван Майсейчык.
І хоць Пісаньне недвухсэнсоўна папярэджвае аб тым, што калі «хто кажа: “я люблю Бога”, а брата свайго ненавідзіць, той ілжэц, бо як можа той, хто ня любіць брата, якога бачыць, любіць Бога, якога ня бачыць?» (1 Ян 4, 20), усё ж падобныя дробязі мала каго з хрысьціянаў хвалююць.Балазе, ужо да нас адладжаная і выпрабаваная сістэма веры, у якой можна проста любіць Бога, не замарочваючыся нейкімі абавязкамі любіць Ягоных дзяцей.
А як апраўдацца перад Пісаньнем? Ды вельмі проста: адным махам бярэш і нялюбых табе «індывідуумаў» адносіш да разраду «нелюдзей», «ворагаў Бога», «істотаў» і т. п. І табе адразу на душы робіцца лёгка ад сваёй богаўгоднасьці, і Бога ты любіш, і людзей (тых, каторыя цябе любяць і хваляць) таксама, а калі каго й ненавідзіш, дык гэта толькі ўсялякіх там люцыпараў у целе, а не людзей...
І вось, пачынаецца змаганьне з гэтымі апошнімі, і вастрыё зламоўнасьці намагаецца працяць іх напавал, аднак замест гэтага толькі расьцінае прагнілае нутро самога няшчаснага кляцьбіта-«багалюбца»...
«Ад перапоўненасьці сэрца прамаўляюць вусны» (Мц 12, 34). Калі нутро тваё поўнае дабра, то благое, зьняважлівае слова не зачнецца ў тваіх думках і не народзіцца праз вусны. Калі ж вантробы напоўніліся злосьцю ды нянавісьцю, то іхнія выпладні — зласлоўе і праклёны — паняволіўшы розум, мусяць выйсьці праз тыя ж самыя дзьверы вуснаў...
І менавіта толькі паняволены розум можа дазваліць сабе раскошу ліхасловіць іншых людзей, бо здаровы глузд ясна кажа: «што выходзіць з вуснаў — з сэрца выходзіць — тое апаганьвае чалавека...» (Мц 15, 18).
Не магу зразумець, як гэта магчыма, каб бяз страху і ўздрыганьня нешта злоснае казаць пра іншага ці прадказваць і жадаць яму ліха, калі ты памятаеш евангельскі ясны наказ: «бласлаўляйце, а не кляніце» (Рым 12, 14).
Гл. таксама:
Папа назваў сьмяротнае пакараньне нечалавечай мерай
Грэка-каталіцкі сьвятар: Калі зьнішчаць Курапаты, то Беларусі ўжо ня будзе
Навяртаньне
Невялічкая сучасная ўтопія
Будаваць мір метадам дыялогу
Гэты артыкул чыталі 7 разоў (-ы)
