

Спасылкі і крыніцы:
[1] «Беларускі звон», 1921, № 24.
[2] «Katolik», 1925, № 47.
[3] «Orędownik Wrzesiński» 1925, № 43.
[4] «Słowo», 1925, № 72 (786), 29 marca.
[5] «Беларуская доля», 1925, № 23.
[6] A. Rostworowski, Moje życie na Nowogródczyźnie lata 1924—1928, «Goniec Kresowy», Rok 2003, Nr 41, s. 13.
[7] Гл: К. Н. Николаев, Восточный обряд. Дорога Рима в Россию (Рим — Польша — Россия), Париж 1950, c. 138.
[8] Тамcама.
[9]Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX—XXI wieku, Ryboly 2012, s. 319—320.
[10] Fl. Rzemieniuk, Próba utworzenia neounickiej parafii w Połoskach w diecezji Podlaskiej, «Szkice Podlaskie», 2000, № 8, s. 205.
[11] «Литовские епархиальные ведомости», 1897, № 16—17, c. 135.
[12] «Литовские епархиальные ведомости», 1904, № 11, c. 91.
[13] Fl. Rzemieniuk, Próba utworzenia neounickiej parafii w Połoskach w diecezji Podlaskiej, s. 205.
[14] Тамсама.
[15] Гл: Ю. Туронак, Міжваенная унія ў Заходняй Беларусі, «Спадчына», 1992, № 5, c. 73—78.
[16] Fl. Rzemieniuk, Próba utworzenia neounickiej parafii w Połoskach w diecezji Podlaskiej, s. 205.
[17] Дзяржаўны архіў Гарадзенскай вобласці (далей — ДАГВ), ф. 200, воп. 1, адз. зах. 17, арк. 529—529 адв.
[18] Тамсама, арк. 529 адв.
[19] Тамсама, арк. 527.
[20] Тамсама.
[21] Тамсама.
[22] Тамсама.
[23] A. Rostworowski, Moje życie na Nowogródczyźnie lata 1924-1928, «Goniec Kresowy», Nr 41, Rok 2003, s. 13.
[24] ДАГВ, ф. 200, воп. 1, адз. зах. 17, арк. 703—704.
[25] З сьпісу сьвятароў, складзенага польскай паліцыяй: «Кудасаў Уладзімір, пробашч у Голдаве з 17.12.1924 г., рускі, ня мае польскага грамадзянства. Да маральнага стану заўваг няма, палітычна няпэўны, непрымальны для польскай улады, перакананы вораг каталіцкага Касьцёлу». Цыт па: ДАГВ, ф. 200, воп. 1, адз. зах. 10, арк. 184.
[26] Міхаіл Сілуянавіч Кахановіч (1882—1934), беларускі палітычны і грамадзкі дзеяч, педагог, рэдактар, публіцыст, пасол у польскі Сейм. З 1925 у БССР, 10.8.1933 г. арыштаваны ў Мінску.
[27] Сьвятар Маламажэйкаўскай царквы. Гл: Л. Л. Лаўрэш, Маламажэйкаўская царква: гістарычны нарыс, Гродна 2017, с. 71—89; ён жа, Маламажэйкаўскі сьвятар айцец Леў Савіцкі, «Маладосць», 2014, № 1, c. 120—129.
[28] З сьпісу сьвятароў, складзенага польскай паліцыяй: «Жаброўскі Барыс, пробашч у Дзікушках з 11.09.1925 г., мае польскае грамадзянства. Палітычна і маральна добранадзейны». Цыт па: ДАГВ, ф. 200, воп. 1, адз. зах. 10, арк. 184.
[29] Айцец Язэп Дзічкоўскі, прадстаўнік віленскага архіяпіскапа, таксама выкладаў у Віленскай беларускай гімназіі Закон Божы. У 1930-х гг. быў дабрачынным Віленскага і Віленска-Троцкага дабрачыньня. Намесьнік старшыні Камісіі Польскай Аўтакефальнай Царквы па перакладзе вучэбнай царкоўнай літаратуры на беларускую мову (1934 г.). Служыў настаяцелем Прачысьценскага катэдральнага сабора ў Вільні. У 1930-х гг. праводзіў духоўныя гутаркі для прыхаджанаў сабора. Пасьля Другой сусьветнай вайны — у юрысдыкцыі Маскоўскай Патрыярхіі. Пасьля 1951 г. і да сярэдзіны 1950-х гг. — настаяцель Канстанціна-Міхайлаўскага храму ў Вільні.
[30] ДАГВ, ф. 200, воп. 1, адз. зах. 17, арк. 536—537.
[31] M. Szymielewicz, Miasto Lida w 1938 roku, «Ziemia Lidzka», 1938, № 11.
[32] A. Rostworowski, Moje życie na Nowogródczyźnie lata 1924—1928, «Goniec Kresowy», rok 2003, nr 41, s. 14.
[33] А. М. Загідулін, Беларускае пытаньне ў польскай нацыянальнай і канфесійнай палітыцы ў Заходняй Беларусі (1921—1939 гг.), Гродна 2010, c. 162.
[34] ДАГВ. ф. 200, воп. 1, адз. зах. 17, арк. 705.
[35] Тамсама, арк. 795.
[36] «Сялянская Ніва», 1926, № 6, 14 лютага.
[37] Fl. Rzemieniuk, Próba utworzenia neounickiej parafii w Połoskach w diecezji Podlaskiej, s. 206—207.
[38] Рэжым доступу: http://unici.pl/content/view/152.html. — Дата доступу: 27.04.2019.
[39] Fl. Rzemieniuk, Próba utworzenia neounickiej parafii w Połoskach w diecezji Podlaskiej, s. 207.
[40] Рэжым доступу: https://www.kostomloty.com/ocalic-od-zapomnienia. — Дата доступу: 27.04.2019.
Лаўрэш Леанід. Неаунія ў Дзікушскай царкве Лідскага павета ў 1925 г. // Гадавік Цэнтра Беларускіх Студыяў. Варшава, 2019. № 5. С. 78—90.
Гл. таксама:
У грэка-католікаў Горадні пабывалі міністранты з Шчучына
«Каб ня думалі, што мы – секта». У Горадні ствараюць музей Беларускай Уніяцкай Царквы
Мітрапаліт Кандрусевіч: жыць у поўнай царкоўнай еднасьці — каштоўны дар Божы
Чаму Мітрапаліт Павел узгадаў пра Унію?
Гісторык Ігар Пушкін: «Роля і значэньне ўніяцтва для беларускага народу дужа вялікія»